- υπέροικος
- -ον, Ααυτός που κατοικεί πάνω ή πέρα από κάποιον ή από κάτι («τῶν ὑπεροίκων τῆς χώρης», Ηρόδ.).[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ-* + οἶκος (πρβλ. κάτ-οικος, μέτ-οικος)].
Dictionary of Greek. 2013.
υπέροικος
Look at other dictionaries:
ὑπεροίκων — ὑπέροικος dwelling above masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οίκος — ο (ΑΜ οἶκος) 1. οικία, σπίτι (α. «έγινε κατ οίκον έρευνα» έγινε στο σπίτι κάποιου έρευνα από αστυνομικές αρχές β. «ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου», ΚΔ) 2. γένος, γενιά, οικογένεια (α. «ο οίκος τών Κομνηνών» β.… … Dictionary of Greek
